I pozostajemy w temacie dyrektyw i prawa unijnego. Tym razem pragnę przybliżyć tematy procedur oceny zgodności, które wykorzystujemy w fazie wytwarzania maszyn. Należy mieć świadomość, że chyba żadna dyrektywa nie korzysta ze wszystkich możliwych procedur oceny zgodności. Każda z dyrektyw opiera się jedynie na kilku ścieżkach, które są wykorzystywane do osiągnięcia zgodności z wymaganiami np. zasadniczymi określonymi w dyrektywie. Jako jeden z przykładów możemy wskazać artykuł 12 Dyrektywy 2006/42/WE w sprawie maszyn, gdzie zderzymy się z procedurami oceny zgodności. W dyrektywie tej zgodność z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa możemy osiągnąć stosując jedną z następujących procedur oceny zgodności:
- procedurze oceny zgodności połączonej z kontrolą wewnętrzną wytwarzania maszyny,
- procedurze badania typu WE wraz z kontrolą wewnętrzną wytwarzania maszyny,
- procedurze pełnego zapewnienia jakości.
Oczywiście każda z tych procedur możliwa jest do zastosowania w fazie wytwarzania maszyny w ściśle określonych przypadkach. Jeśli zerkniemy w inny przykład, czyli Dyrektywę 2014/33/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów, będziemy mogli mieć do czynienia z:
- kontrolą końcową;
- zgodnością z typem w oparciu o zapewnienie jakości produktu;
- zgodnością z typem w oparciu o zapewnienie jakości produkcji;
- zgodnością w oparciu o weryfikację jednostkową;
- zgodnością w oparciu o pełne zapewnienie jakości z badaniem projektu.
Zastosowanie odpowiedniej procedury jest uzależnione od innych uwarunkowań. Rodzi się więc kilka pytań. Pierwsze brzmi, skąd wiedzieć jakie procedury oceny zgodności w ogóle istnieją. Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy sięgnąć do załącznika II do Decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylająca decyzję Rady 93/465/EWG. Znajdziemy tutaj opis wszystkich procedur oceny zgodności. Po kolei mamy następujące procedury:
- wewnętrzna kontrola produkcji (Moduł A);
- wewnętrzna kontrola produkcji oraz badanie produktów pod nadzorem (Moduł A1);
- wewnętrzna kontrola produkcji oraz nadzorowana kontrola produktów w przypadkowych odstępach czasu (Moduł A2);
- badanie typu WE (Moduł B);
- zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji (Moduł C);
- zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji oraz badanie produktów pod nadzorem (Moduł C1);
- zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji oraz badanie produktów pod nadzorem w przypadkowych odstępach czasu (Moduł C2);
- zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości procesu produkcji (Moduł D);
- zapewnienie jakości procesu produkcji (Moduł D1);
- zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości produktu (Moduł E);
- zapewnienie jakości kontroli i badania gotowych produktów (Moduł E1);
- zgodność z typem w oparciu o weryfikację produktu (Moduł F);
- zgodność w oparciu o weryfikację produktu (Moduł F1);
- zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową (Moduł G);
- zgodność oparta na pełnym zapewnieniu jakości (Moduł H);
- zgodność oparta na pełnym zapewnieniu jakości oraz badaniu projektu (Moduł H1).
Rys. 1 Moduły oceny zgodności.
No dobrze. Ale co dalej. Wiemy, że istnieją procedury oceny zgodności, ale skąd wiedzieć jaką wybrać i po co właściwie one są? Łatwiej będzie zacząć od drugiej części pytania. Procedury oceny zgodności mają na celu wykazanie, że dany produkt spełnia wymagania dotyczące w głównej mierze bezpieczeństwa (wymagania zasadnicze), a to daje nam możliwość sprzedaży takiego produktu na rynku Unii Europejskiej (wolny handel). Jeśli chodzi o właściwe wybranie procedury oceny zgodności to może najlepiej będzie to zobrazować na podstawie jakiejś przykładowej dyrektywy. Weźmy więc Dyrektywę 2006/42/WE. Powiedzmy, że chcemy wytwarzać urządzenie do podnoszenia osób na wysokość, tak aby osoby te mogły wykonywać pracę powyżej poziomu "0". Po przejrzeniu dostępnych dokumentów wiemy, że jest to bezsprzecznie maszyna. W związku z tym, wiemy również, że w fazie wytwarzania mamy w tym przypadku jedynie do wyboru trzy możliwe ścieżki opisane w artykule 12. Natomiast co jest istotne, wiemy również, że ze wzgl. na stwarzane przez nią zagrożenia jest ona wymieniona w załączniku IV. W związku z tym, może się okazać, że jako wytwórca będziemy musieli skorzystać z usług wybranej Jednostki Notyfikowanej, która weźmie udział w procesie oceny zgodności.
Patrząc na wszystkie te zapisy wyglądają one na bardzo zagmatwane i trudne, lecz z czasem stają się dla osób zainteresowanych jaśniejsze.
BORTEKS
Doradztwo Techniczne
Tomasz Borth
ul. Lubliniecka 63/16
44-102 Gliwice
Zadzwoń do nas
Napisz do nas
Ta strona została stworzona w kreatorze WebWave.
Projekt i wykonanie: Tomasz Borth